برای ذخیره‌سازی هیدروژن در مقیاس بزرگ، گزینه‌های فناوری زیر ممکن است در آینده نقش داشته باشند که همه در شکل ۱ نشان داده شده‌اند:
- ذخیره سازی زیرزمینی هیدروژن (به طور مطلوب در تشکیلات نمکی)
- ذخیره هیدروژن در لوله های مدفون (از فولاد)
- هیدروژن ذخیره شده در مخازن ذخیره سازی کروی یا استوانه ای روی زمین (ساخته شده از فولاد).
هر سه گزینه را می توان با پارامترهای فنی، اقتصادی و عملیاتی مشخص کرد که آنها را با تنظیمات مختلف قابل اجرا می کند.
ذخیره سازی زیرزمینی به مساحت بسیار کمتری نسبت به مخازن روی زمین نیاز دارد.
همچنین مزیت این روش در مقایسه با مخازن سطحی، آسیب بسیار کمتر به ظاهر کلی چشم انداز است.
ذخیره سازی هیدروژن سبز زیر آب
مطالعه جدیدی که در مرکز ملی زیردریایی (NSC) واقع در آبردین انجام شد، هدف آن ارتقای پتانسیل ذخیره‌سازی هیدروژن سبز زیر دریا برای استفاده در صنایعی مانند نفت فراساحلی، خودروسازی، هوافضا و گرمایش خانگی است.
همانطور که تقاضا برای به سرانجام رساندن استراتژدی کربن زدایی همچنان افزایش می یابد، فناوری هیدروژن سبز نشان داده است که جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی است.
برای کمک به برآورده شدن نیاز به انرژی پاک، یک پروژه تحقیقاتی مشترک بین دانشگاه رابرت گوردون (RGU) و مرکز فناوری (NZTC) در حال بررسی، طراحی و بهینه سازی مخازن زیر آب است که قادر به ذخیره هیدروژن خالص در مقیاس بزرگ هستند.
جما رینولدز، دستیار تحقیقات انرژی یکپارچه، NSC، بیان کردکه هیدروژن در قلب انرژی یکپارچه قرار دارد همچنین اضافه کرد: هنگامی که هیدروژن تحت فشار یا مایع است، بالاترین حد انرژی را در هر واحد وزن دارد.
این یک منبع انرژی پاک است که در صورت استفاده هیچگونه گاز گلخانه ای تولید نمی کند و برای تحقق توافقنامه پاریس ضروری است.
هدف این تحقیقات هدایت شبکه‌های انرژی دریایی یکپارچه از طراحی تا ساخت است.
پروفسور James Njuguna، سرپرست انرژی یکپارچه NSC، اظهار کرد: این پروژه با استفاده از تعبیه سیستم فشار بالا در شرایط زیر دریا، به ذخیره هیدروژن کمک خواهد کرد.
کاهش اتکای ما به سوخت‌های فسیلی همچنین تقاضا برای تولید هیدروژن و حمایت از فرصت‌های تولید هیدروژن، به کاهش انتشار کربن کمک می‌کند.